Sunday, September 20, 2009

หมาหลงทาง / ความเซ็งที่ยาวนาน

วันศุกร์ที่ผ่านมา

มีหมาหลงทางอยู่แถวๆ หน้าบริษัท มีคนบอกว่าเห็นมันเดิมตามพระมา

พอดีไปเจอมันตอนกำลังแหย่หมาอีกตัวที่อยู่ข้างบริษัท ท่าทางคงอยากเล่นกับเค้า

แต่กลัวๆ กล้าๆ พอเห็นเราก็วิ่งเข้ามาหา แล้วก็วิ่งเข้าไปแหย่ วิ่งไปวิ่งมาอยู่อย่างนั้น

ซักพักก็เดินตาม ซวยละ หมาใครหว่า มานอนอยู่หน้าบริษัทเฉยเลย

จน 5 โมง เลิกงาน คนก็พากันออกไป มันก็ตามเค้าไปอีก

ตอนนี้หลงไปใหนอีกก็ไม่รู้

เฮ้ออินดู ยังเด็กอยู่เลย














กะว่าจะถ่ายรูปไว้เผื่อมีคนมาตามหา

โทษทีนะ ช่วยอะไรแกไม่ได้เลย

เกิดมาเป็นหมาทั้งที ใช้ชีวิตให้มัน freedom

ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆนะไอ้หนู



....................................................................................................

ช่วงนี้เป็นอะไรที่แย่สุดๆ

เสียความรู้สึกกับอะไรหลายๆอย่าง

จนทำให้เบื่อๆ เซ็งๆ

มันก็เซ็งบ่อย จนจะเป็นนิสัยอยู่แล้ว

(นี่ถ้าไอ้ปุ้ยมาอ่านเจอ มันคงจะบอกให้ไปบวชชีอีก)


แต่เซ็งคราวนี้มันนานจริงๆ

เหมือนเกือบจะหายเซ็งได้แล้ว แต่.. ก็เกิดความเซ็งขึ้นมาอีกระรอก

คราวนี้ถึงขั้นเสียความรู้สึก กับคนบางคน

เวลาที่เรารู้สึกไม่ดีกับใครซักคนแล้ว มันเอาความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีกลับมายากมากๆ

อย่างดีก็แค่ ทำแบบที่เคยทำ คุยแบบที่เคยคุย แต่ในใจจริงๆ แล้ว

มันมี memmory เก็บไว้ว่า คนๆ นี้เคยทำแย่ๆ กับเรานะ ..

.
.
.
.
.

ช่วงนี้ชอบฟังเพลงของ Jack Johnson โดยเฉพาะเพลง Brackdown

และอีกเพลง Bitter Heart ของ Zee Avi เพลงนี้ตัดเอามาทำเป็นเสียงเรียกเข้าแล้ว หลังจากใช้เพลงของ I'm Your ของ Jason Marz มาหลายเดือน


สองเพลงนี้มีคนแนะนำไว้ในบอร์ด (บอร์ดใหนหว่า) ฟังแล้วชิวๆ ดีนะ ฟังตอนเขียนโปรแกรมได้สบายเลย



.
.
.
.

2 comments:

  1. 55+ ชิวิตมันก็แบบนี้ละ สีสันของชีวิต ไปบวชก็ดีนะ เข้าสุ้ทางธรรมซะบ้างเพื่ออะไรๆ จะได้ดีขึ้น หรือไม่ก็ปลงๆ ยอมรับ อดทนสู้ต่อไป (ปุ้ย กราฟิก)

    ReplyDelete

แวะเข้ามา ทักทายกันบ้างก็ได้ค่ะ